Wiele zdjęć ze zbiorów Muzeum zostało opublikowanych i omówionych w wydawnictwach albumowych: „Stary Nowy Targ. Na rycinach, obrazach i kartach pocztowych” A. Nowaka i A. Nowak (1996 r.) oraz w książce „Nowy Targ. Obrazki z miasteczka dwóch kultur” A. Majorczyk z roku 2007. Archiwalne zdjęcia ukazały się w pracy B. Kowalik „Nowy Targ 1867-1918. Pół wieku, które zmieniło oblicze miasta” (2006 r.), czy choćby w kolejnych numerach rocznika „Almanach Nowotarski”. W pierwszym numerze „Almanachu Nowotarskiego” z 1996 r. Czesław Morawetz zamieścił szkic biograficzny poświęcony swojemu ojcu Edwardowi - fotografowi Nowego Targu.   

Muzeum Podhalańskie w ramach projektu „Ocalić od zapomnienia fotografie polsko-słowackiego Podtatrza i Tatr” podjęło się opracowania i zdigitalizowania swoich zasobów oraz udostępnienia ich szerokiej publiczności na stronie internetowej w albumie „Archiwalne fotografie Nowego Targu”. W albumie prezentowane są ponadto zdjęcia użyczone przez uczestników konkursu na najciekawsze fotografie dotyczące historii Nowego Targu, który Muzeum przeprowadziło w trakcie realizacji projektu.

Dzięki technologii cyfrowej archiwalne zdjęcia mogą zaistnieć na największym forum publicznym, jakim jest dziś sieć internetowa. Fakt ten cieszy, tym bardziej, że album „Nowy Targ” to pierwszy tak obszerny przegląd spuścizny fotograficznej  z okresu od końca XIX wieku do roku 1945. I mimo że zgromadzone tu zdjęcia nie wyczerpują historii nowotarskiej fotografii, to poszerzają naszą wiedzę o tych

nieodległych przecież czasach i składają się  na wielowymiarowy portret miasta, jakie dziś, na początku XXI wieku, już nie istnieje.

W przeciągu zaledwie stulecia, naznaczonego dwiema wojnami, doświadczeniem życia w ustroju socjalistycznym, dylematami i rozterkami kształtującej się na nowo demokracji i samorządności lokalnej, zmienił się charakter, oblicze i skala miasta. Na zdjęciach bez trudu rozpoznajemy miejsca i charakterystyczne sylwetki: kościoła św. Katarzyny, ratusza miejskiego, poszczególne domy i kamieniczki Rynku, gmachy gimnazjum, szpitala, czy „Sokoła”. Dziś bardzo wyraźnie dostrzegamy piętno czasu, który bezpowrotnie przeminął, to, jak bardzo współczesny Nowy Targ różni się od tego miasta, którego widoki zachowały się na starych fotografiach.

Sepiowe i czarno-białe archiwalne fotografie, wykonane przez działających w Nowym Targu fotografów zawodowych: Stanisława Bochyńskiego, Józefa Stefana Christa, Edwarda Morawetza i Franciszka Rozłuckiego,  czy przez zakopiańskie zakłady  Stanisława Zdyba i  Józefa Oppenheima oraz Zbigniewa Sułkowskiego i anonimowych autorów,  których nazwisk dziś nie potrafimy ustalić, udokumentowały i zapamiętały widoki często już utracone, ludzkie twarze i ulotne chwile, sceny małomiasteczkowego życia, przebrzmiałe wydarzenia i sytuacje. Z sentymentem i wzruszeniem, a może i z pasją badacza, możemy pochylić się nad  przeszłością utrwaloną na fotografiach, aby odnaleźć i ocalić od zapomnienia choćby część historii i ducha minionego czasu.